We gaan verder vanaf het moment dat de verhaallijn in de vorige editie van het jubileumboek eindigde.
TURBULENTIE
Nadat de drie dolle dagen waren bezonken, dacht een ieder dat de rust tijdelijk zou intreden. Helaas was het tegenover gestelde waar! Het begon te morrelen tussen de prins en zijn page. Dit leidde tot zoveel onenigheid en verwikkelingen, dat er een interim-bestuur aan te pas moest komen om alles weer op de rit te krijgen. Dit bestuur besloot dat er niet voor een partij gekozen kon worden en nam tussentijds afscheid van het prinsenpaar. Tevens werd beslist dat een eerdere prins met zuivere blaam het stokje (? Prinsenstaf) moest overnemen en het seizoen afmaken. Er stond nog heel wat op stapel. De openingszitting, de jubileumreceptie en natuurlijk de jubileumavond.
En zo besteeg prins René, samen met page Renny opnieuw de troon. Zij hebben er alles aan gedaan om het jaar tot een goed einde te leiden.
De openingszitting was al een voorproefje voor wat later kwam. Heel veel leuke optredens en een gezellige bijdrage van Joeps Klamotte Kapelle(wie kent ze nog). Op deze avond werd de Grote Marskop uitgereikt aan Bert Nijenhuis voor al zijn verdiensten en inzet voor de vereniging. Jan van Anholt kreeg de gouden speld voor zijn brede inbreng en zijn twee voorzitterschappen van de jubileumcommissie.
Toen de jubileumreceptie. Uit de hele omgeving kwamen de verenigingen langs. Zoveel cadeaus met even zoveel mooie woorden. Heel Arnhem en omgeving vierde een middag carnaval in feestburcht de Betuwe.
Het mooiste was tot het laatst bewaard, de jubileumavond. Alle genodigden waren gekomen in passende kledij en de sfeer zat er meteen in. Summerland speelde de pannen van het dak en begeleidden de ene na de andere artiest. De eerste hakte er meteen goed in: Arie Ribbens (bij Hoevelaken…) Tjonge wat kan die man een sfeer maken. Iedereen in de polonaise, prinsenpaar voorop. Halverwege de avond de toen opkomende zanger Jeroen met zijn Hazes-imitaties. Ook hij verstond zijn vak en de stemming bleef stijgen.
Hoogtepunt was het zeer mooie en charmante optreden van Donna Lynton, die hiervoor speciaal vanuit Florida was overgekomen. Wat kon die vrouw mooi zingen; warme, heldere stem en prachtige liedjes. Al met al een turbulente afsluiting van een prachtig jubileum, een feest dat de Marskoppen nog lang zouden heugen
